ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΑΝΕΠΙΔΕΚΤΩΝ, ΤΩΝ ΑΤΙΘΑΣΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΙΔΙΟΦΥΩΝ

l

γράψτε την κριτική σας

η γνώμη του bookbook.gr

Αντί άλλων σχολίων μεταφέρουμε εδώ την αιτιολόγηση της επιτροπής των βραβείων της Διεθνούς Έκθεσης Παιδικού Βιβλίου της Μπολόνια, όπου το βιβλίο αυτό κέρδισε το πρώτο βραβείο το 2007 στην κατηγορία του βιβλίου γνώσεων, μια από τις μεγαλύτερες διακρίσεις στο χώρο του παιδικού βιβλίου. «Βιβλία όπως Το βιβλίο των ανεπίδεκτων, των ατίθασων και άλλων ιδιοφυών είναι πραγματικά σπάνια καθώς απευθύνονται σε παιδιά, σε ενήλικες ή στον σύνθετο κόσμο της κωμικής λογοτεχνίας. Είναι θαυμάσιο, οξύμωρο, καλά πληροφορημένο αλλά και πνευματώδες, εύθυμο αλλά και ικανό να ακονίζει τη σκέψη, μεταφορικό αλλά και ρεαλιστικό. Σκόπιμα, ανατρέχει σε σχολικές αποτυχίες, για να εξηγήσει μέσα απ’ αυτές τη λειτουργία μιας ιδιοφυίας. Μ’ αυτό τον τρόπο το βιβλίο ανατρέχει στο σύνολο της πολιτιστικής και εκπαιδευτικής ιστορίας. Κάθε βιογραφία μας λέει πως υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προσεγγίσουμε τις ιδιοφυίες, τις εφευρέσεις, τους θριάμβους, τις αποτυχίες και τον αποκλεισμό. Μια πανέξυπνη άσκηση γραφιστικής ευφυίας. Το βιβλίο των ανεπίδεκτων, μεταφέρει ένα πολύ ανθρώπινο μήνυμα ελπίδας, βεβαιώνοντας πως δεν υπάρχει ένας τρόπος για να βλέπει κανείς τα πράγματα. Κάθε βιογραφία συνεισφέρει στο βιβλίο τους κινδύνους της, τις παρεξηγήσεις, τις δοκιμασίες, τις συμφορές και τις ελπίδες της. Εκπληκτικό γνώρισμα αυτού του βιβλίου είναι ο τρόπος που η καλλιτεχνική δουλειά, το κείμενο, οι εικόνες και η σελιδοποίηση συνδυάζονται για να δημιουργήσουν ένα ενοποιημένο σύνολο που σπάνια συναντάμε.» Όσον αφορά την ελληνική μετάφραση του βιβλίου πρέπει να επισημάνουμε πως αποτελεί κατόρθωμα η μετάφραση στα ελληνικά αυτού του βιβλίου που η κατεύθυνσή του είναι σαφώς γαλλική καθώς η επιλογή των προσώπων σε πολλές περιπτώσεις έχει εθνικά κριτήρια. Στα ελληνικά μερικά απ’ αυτά τα πρόσωπα έχουν παραληφθεί. Επίσης η παράθεση ονομάτων όπως του Καντ χωρίς κάποιον σχολιασμό νομίζουμε πως δυσχεραίνουν την παρακολούθηση του βιβλίου από ένα δεκάχρονο παιδί (ηλικία που συνιστάται το βιβλίο) στην Ελλάδα, ενώ στη Γαλλία είναι τέτοιο το εκπαιδευτικό σύστημα ώστε τα δεκάχρονα παιδιά να είναι περισσότερα εξοικειωμένα με τέτοιες αναφορές. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του πρωτότυπου βιβλίου είναι η γλώσσα που χρησιμοποιεί έτσι ώστε να προσεγγίζει τα βιογραφούμενα πρόσωπα μ’ έναν αιρετικό, ειρωνικό, κωμικό λόγο που διατηρεί όμως τη φρεσκάδα και τη ζωντάνια που είναι απαραίτητη για να προσεγγίσουν σήμερα τα παιδιά πρόσωπα της ιστορίας. Ίσως αυτό να μην επιτυγχάνεται πάντα στην ελληνική μετάφραση. Είναι πολύ θετικό που ένας εκδότης αποφάσισε να ξεπεράσει αυτά τα εμπόδια και να εκδώσει ένα τέτοιο βιβλίο στα ελληνικά, όπου έκτος από το περιεχόμενο πολλά έχουν να κερδίσουν γονείς και παιδιά από την καταπληκτική εικονογράφηση, ενός κορυφαίου εικονογράφου, του Serge Bloch, και την υψηλή αισθητική του.

l