Μπορεί να το χάσεις το κουράγιο σου και να μην έχεις κουράγιο για τίποτα.
Ακόμα κι αν είσαι λιοντάρι κι έχεις καρδιά λιονταριού.
Αυτό έπαθε το λιοντάρι της ιστορίας μας.
Θα μπορέσει να ξαναβρεί το κουράγιο του;
l
ΚΟΥΡΑΓΙΟ
|
|
|
|
l
-
μέγεθος γραμματοσειράς
μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς
αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
l
l
η γνώμη του bookbook.gr
Το κουράγιο
Πόσο κουράγιο χρειάζεται να βρει το λιοντάρι για να φτιάξει ακόμη μια όμορφη ιστορία για το μπουμπουκάκι; Τόσο όσο να γράψει με κεφαλαία γράμματα που πιάνουν όλη τη σελίδα του εξωφύλλου, τόσο όσο να συλλαβίσει αυτή τη λέξη: ΚΟΥ-ΡΑ-ΓΙΟ.
Από την αρχή ξέρεις πως δουλεύεις σ’ ένα τσίρκο. Αυτό είναι από την αρχή μια σύμβαση που έχεις κάνει. Είσαι μακριά από το φυσικό σου περιβάλλον, της ζούγκλας. Και σε διώχνουν και από το τσίρκο. Πόσος χρόνος είναι αρκετός, να θαυμάσεις τον καθαριστή τζαμιών, τους πυροσβέστες; Να αναρωτηθείς αν έπρεπε να πάρεις άλλο δρόμο στη ζωή σου, να μιλήσεις μια άλλη γλώσσα; Πόσος χρόνος είναι αρκετός να αναμετρηθείς με όλα όσα είναι κοινά αποδεκτά, παραδεγμένα ως κορυφές στην τέχνη σου; Και να χάσεις. Πόσος χρόνος χρειάζεται να παρατηρήσεις και να αναμετρηθείς με τη ζωή σε ανισορροπία των προσφύγων;
Κουβαλάς μαζί σου αυτή την κορνίζα από την περασμένη δόξα, από το δρόμο που διάνυσες περήφανος και νικητής. Και αναρωτιέσαι πώς προχωράω; Με τι άλλο πρέπει να συμβιβαστώ, σε ποιο δευτεροκλασάτο τσίρκο να παρουσιαστώ, τι λόγια να ψιθυρίσω, λίγο να ακουστώ; Πόσο κουράγιο χρειάζεται να δεις πίσω τη ζωή σου; Να τη μετρήσεις;
Η ζούγκλα είναι ο κόσμος που ξέρεις, ο κόσμος που άφησες, οι καλοί φίλοι των περιπετειών. Πόσο κουράγιο χρειάζεται να τους ξαναβρείς, κουφούς και γερασμένους, αλλαγμένους ίσως, ένας τόπος που ούτε εκεί δεν είσαι πια βασιλιάς;
Πόσο κουράγιο χρειάζεται να παραδοθείς, να κλειστείς στο κλουβί σου, στην ησυχία σου, στον κόσμο σου, στη ζωή που κοιτάς πίσω;
Όταν πιάσει φωτιά, όταν το λιονταράκι το βλέπεις θα καεί από τα πολλά λόγια τα ανούσια, από την οίηση, την υπερβολική αυτοπεποίθηση κάθε πρωταγωνιστή του τσίρκου, χρειάζεσαι μόνο 272 λέξεις (εγώ τώρα έχω γράψει περισσότερες), απλές, διαυγείς, καίριες για να μιλήσει η καρδιά του λιονταριού μέσα σου και μέσα μας και να γράψεις και να ζωγραφίσεις το καλύτερο βιβλίο του 2020. Και ο Κέδρος να το εκδώσει, όπως το ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ και το ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΓΙΑ ΧΕΙΜΩΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. Πόσο κουράγιο χρειάζεται κι ένας εκδοτικός οίκος και υπομονή και πίστη.
Το κείμενο αυτό δεν αποτελεί ούτε κριτική, ούτε παρουσίαση βιβλίου. Είναι μια ανάγνωση, την ώρα που τη χρειαζόμουν, είναι μια απάντηση στις σκέψεις μου, είναι μια συγκίνηση.
l
