Βιβλία για να διαβάσεις πριν «μεγαλώσεις»! | προηγούμενες προτάσεις
Μαρίνα Πολυμερίδου (Παραμυθούπολη)
Τα Χριστούγεννα είναι μια εντελώς προσωπική – θεωρώ – γιορτή και γι’ αυτό κάπως παράξενη. Εγώ άλλες φορές ανυπομονώ και τα καλωσορίζω κι άλλες πάλι θέλω να τα αποφύγω… Επίσης, η πλειοψηφία των βιβλίων της περιόδου αυτής έχει τα θέματά της: ή πολύ χαρούμενα ή πολύ λυπημένα ή με πολλά μηνύματα… δεν ξέρω, είναι λίγα, πολύ λίγα αυτά που ανοίγω και ξανανοίγω κάθε τέτοιες μέρες…
Πρώτο πρώτο θα διαλέξω Το βιβλίο των δικών σου Χριστουγέννων του Κυριάκου Χαρίτου (Μεταίχμιο). Ένα βιβλίο γι’ αυτούς που δεν τους συνεπαίρνει το κόκκινο χρώμα των σημερινών Χριστουγέννων. Ένα ποίημα που κρύβει πολλούς μικρούς θησαυρούς: έναν μικρό κοκκινολαίμη, έναν ταξιδευτή πιγκουίνο, μια ολόκληρη σταφίδα και άλλα και άλλα… Λέξεις τόσο απλές και διαλεγμένες με τόση ευαισθησία, που τελικά συνθέτουν κάτι μαγικό. Δεν έχει τίποτα από όσα έχουν τα άλλα χριστουγεννιάτικα βιβλία, όμως εγώ το διαβάζω κάθε χρόνο μέχρι την τελευταία σελίδα του κι αυτό είναι αρκετό!
Ένα ακόμη βιβλίο που μου αρέσει να ανοίγω κάθε χρόνο είναι το Ξαφνικά τα Χριστούγεννα του Αλέξη Κυριτσόπουλου (Κέδρος): Για το απόλυτο χριστουγεννιάτικο σουρεάλ: την εικόνα της Τιτίκας να ψαρεύει μέσα από το στόμα του Φρίκη ένα αμάσητο χριστουγεννιάτικο δέντρο! Για το απόλυτο τέλος της ιστορίας με μια λέξη: Τελεία! Για τον Φρίκη που τον λένε Μήτσο! Για τις (πάντα!) υπέροχες ζωγραφιές και τις απλές, τόσο απλές λέξεις.
Επιλέγω και το Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει Άγιος Βασίλης του Βασίλη Παπαθεοδώρου (Καστανιώτης), για τη δύναμη που μπορεί να έχει ένα και μόνο γράμμα. Ένα γράμμα που έκανε τη Βιρτζίνια το πιο χαρούμενο παιδί της γης, που άλλαξε τη ζωή ενός παιδιού, που με τη σειρά του θα βοηθούσε να αλλάξουν οι ζωές και άλλων ανθρώπων προς το καλύτερο. Γιατί ένα γράμμα και μόνο μπορεί να πείσει για την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη και να βάλει στη θέση του το καίριο ζήτημα που ανακύπτει κάθε χρόνο αυτές τις μέρες! Έτσι, και ένα βιβλίο και μόνο μπορεί να αλλάξει τον κόσμο όλο κι αυτό είναι μάλλον ένα πολύ λίγο χριστουγεννιάτικο μήνυμα!
Οι Χριστουγεννιάτικες ιστορίες με φαντάσματα (Νάρκισσος) μου αρέσουν πολύ, γιατί μας έδωσαν μια πολύ καλή αφορμή να μαζευόμαστε όλη η οικογένεια γύρω από ένα βιβλίο και να περιμένουμε εναγωνίως μια ανάγνωση! Άλλες φορές κουκουλωνόμαστε κι άλλες μαζευόμαστε σφιχτά σφιχτά δίπλα στο τζάκι. Πάντως, είτε έτσι είτε αλλιώς, γύρω από αυτό το βιβλίο γεννήθηκε για μας μια νέα οικογενειακή χριστουγεννιάτικη παράδοση, από αυτές που μικρή έβλεπα στις ταινίες και διάβαζα στα βιβλία!
Και για τέλος, ένα παραμύθι, ίσως ένα από τα ομορφότερα που έχουν γραφτεί: Η βασίλισσα του χιονιού του Άντερσεν (από τον τόμο ‘Διαλεχτά παραμύθια’ του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν από τις εκδόσεις Καστανιώτη). Ένα παραμύθι με όλη τη σημασία της λέξης: με μαγεία, ταξίδι, πόνο, δύναμη, αγάπη, πάλη του κακού με το καλό, γεμάτο συμβολισμούς και μια πραγματικά συγκλονιστική εικόνα για τέλος: η επιστροφή των δυο παιδιών στο σπίτι, στα ανέπαφα καρεκλάκια που είχαν αφήσει φεύγοντας… και όλα αυτά με μια αφήγηση από έναν πρωτομάστορα… Τώρα που το σκέφτομαι ίσως όχι και τόσο χριστουγεννιάτικο και αυτό…
πέντε χριστουγεννιάτικες ιστορίες
|
|
|
|
|