ο εξωγήινος και εγώ!

εργαστήριο ομαδικής συγγραφής με την Αμάντα Μιχαλοπούλου

Γειά σας από μια απελπισμένη συγγραφέα! Γιατί είμαι απελπισμένη; Επειδή μερικές φορές οι ήρωές μου με κάνουν ό, τι θέλουν. Το κακό παράγινε φέτος με τον Ισίδωρο και τον Ίνξορ.
Ο Ισίδωρος είναι ο ήρωας των βιβλίων μου “Ο Ισίδωρος και ο ναυαγός” και “Διακοπές στο σπίτι με τον Ισίδωρο”. Ζει στην Αθήνα, είναι μοναχοπαίδι και βαριέται.
Ο Ίνξορ είναι ο ήρωας του μυθιστορήματος “Έρχεται ο Ίνξορ!”. Είναι εξωγήινος, ζει στην Κροαλία, στο βόρειο άκρο της Πετιλάνδης και έχει μια μεγαλύτερη αδερφή, τη Φλάρα. Οι δυο τους λοιπόν αποφάσισαν ότι έχουν πολλά κοινά (το όνομά τους αρχίζει με γιώτα, περιέχει ένα όμκρον και ένα ρο) κι ότι θέλουν να γνωριστούν. Όταν περνάω μπροστά από τη βιβλιοθήκη αρχίζουν τα παρακάλια. «Γράψε μια ιστορία για να συναντηθούμε! Έλα, σιγά το πράγμα, τι σου ζητάμε, μια ιστοριούλα!».
Κι έτσι άρχισα να γράφω την ιστορία τους, έτσι σαν άσκηση. Και γράφοντας συνειδητοποίησα ότι η συνάντηση ενός γήινου κι ενός εξωγήινου μπορεί να έχει μεγάλο ενδιαφέρον τελικά. Πού θα συναντηθούν; Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που θα ανταλλάξουν μεταξύ τους; Θα καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο;
Σκέφτηκα λοιπόν, για να είμαι λιγότερo μόνη μου, να σας ζητήσω να φτιάξoυμε την ιστορία μαζί! Να δημιουργήσετε δυο ήρωες (ο ένας τους πρέπει να έρχεται από κάποιον άλλο πλανήτη) που θα συναντηθούν στη Γη. Κι ύστερα να συζητήσουμε μαζί πώς μπορούν οι ήρωες να γινουν πιο αληθινοί, πιο πιστευτοί. Να αναπνέουν, δηλαδή, σαν αληθινοί άνθρωποι.
 
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ
Πώς μπορούμε να κάνουμε τους ήρωές μας να μοιάζουν με αληθινούς ανθρώπους;
Πρέπει να τους δώσουμε όνομα, οικογένεια, σπίτι, χαρακτήρα και συνήθειες. Επίσης ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (πεταχτά αυτιά; μια ελιά στο μάγουλο;) έντονες επιθυμίες (τρώνε μόνο πράσινα φαγητά; διαβάζουν κόμικς;), αδύνατα σημεία (σκαλίζουν τη μύτη τους;), ιδιαίτερα ταλέντα (παίζουν κιθάρα; λύνουν περίπλοκες εξισώσεις;). Οι ήρωές μας, σαν αληθινοί άνθρωποι, πρέπει να φοβούνται- και να ελπίζουν σε κάτι.
Τι λέτε, θέλετε να ξεκινήσετε δημιουργώντας πρώτα έναν γήινο ήρωα ή ηρωίδα;
Αποφασίστε για το όνομά, το ύψος, τις συνήθειες, τα χόμπι, τα ελαττώματα και τα προτερήματα που θα έχει..
Στη συνέχεια, την επόμενη εβδομάδα, θα είναι η σειρά του εξωγήινου/ης.
Και μετά, όταν πια θα έχουμε δυο ήρωες πειστικούς, θα δοκιμάσουμε να τους βάλουμε να συναντηθούν. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τον πρώτο μας ήρωα. Ένα αγόρι ή ένα κορίτσι που θα ζωντανέψει, σύμφωνα με τις δικές μας αποφάσεις. Πάμε λοιπόν; Πώς λένε τον ήρωα ή την ηρωίδα σας; Που μένει; Τι μουσική ακούει; Τι όνειρα βλέπει; Ποια είναι η μεγαλύτερή του επιθυμία;
Περιμένω τις ιδέες σας!
...
 
Διάβασε την ιστορία και συνέχισε την απο εκεί που την άφησε ο προηγούμενος. «Ψήφισε» τα κείμενα που έχουν ήδη γραφτεί για να επηρεάσεις την εξέλιξη της ιστορίας!

Το εργαστήριο θα διαρκέσει από την 1η μέχρι τις 30 Ιουνίου.

1. Το εργαστήριο απευθύνεται σε παιδιά. Για τη συμμετοχή στο εργαστήριο απαιτείται η εγγραφή στο bookbook.gr η οποία είναι δωρεάν.

2. Τα στοιχεία τα οποία υποβάλεις στο bookbook.gr δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για κανένα άλλο σκοπό εκτός από την επικοινωνία με το bookbook.gr και δεν διατίθενται σε τρίτους.

3. Αν τα κείμενα σου περιέχουν ανάρμοστες ή προσβλητικές εκφράσεις θα αποσύρονται και η συμμετοχή σου θα ακυρώνεται.

4. Μικρές διορθώσεις μπορεί να γίνουν στο κείμενό σου αν κρίνουμε οτι είναι απαραίτητες για την ενότητα, τη συνέχεια ή την καλυτερη κατανόηση της ιστορίας.

5. Αν το κείμενό σου δεν σχετίζεται με την ιστορία μπορεί να το αφαιρέσουμε.

6. Μπορείς να εικονογραφήσεις το κείμενο που θα γράψεις ή αν προτιμάς, να στείλεις μόνο μια ζωγραφιά (πάντα σχετική με την ιστορία) στη διεύθυνση: BOOKBOOK.GR ΤΘ:65027, Ψυχικό, ΤΚ:15401 ή με e-mail στη διεύθυνση 

7. Απο τους συμμετέχοντες θα αναδειχτούν με κλήρωση στις 30 Ιουνίου έξι τυχεροί/ες που θα κερδίσουν από ένα βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου με τις περιπέτειες του Ισίδωρου ή του Ινξορ, προσφορά των εκδόσεων Πατάκη. Οι τυχεροί θα ενημερωθούν μέσω e-mail για να παραλάβουν το βιβλίο από το βιβλιοπωλείο Πατάκη, Ακαδημίας 65, 106 78 Αθήνα, τηλ.: 210 3811 850

 

 
#
Μάνος
+23
2013-05-23 08:58
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗ ΓΗ:
Ξύπνησα απο τον επιμονο ήχο τουξυπνητηριου. Αν είχα ένα σφυρί θα το έσπαγα ευχαρίστως. Ξέρω και τη συνέχεια... Η μαμά μου θα μπει βιαστική στο δωμάτιο (δεν είναι λέει, βιαστική, είναι τάχα μου γεμάτη ενέργεια πρωί-πρωί...) θα ανοιξει το παράθυρο -για να μπει φως και καθαρός αέρας και θα με φιλήσει. Ουφ!
Πρέπει να προλάβω να σηκωθώ πριν γίνουν όλα αυτά. Μου τη δινει αυτή η καθημερινή επανάληψη. Και τα στερεότυπα: ότι τάχα μου το πρωί είμαστε χαρούμενοι και ξεκούραστοι...
Δεν θέλω. Θέλω να είμαι όπως μου αρέσει, να έχω μούτρα, να νυστάζω και να μη σηκώνομαι από το κρεββάτι. Ότι κάνω κάθε μέρα δηλαδή!
Με μεγάλη προσπάθεια κατάφερα να κατεβάσω από το κρεβάτι το ένα μου πόδι. Νόμιζα πως θα ξανακοιμηθω σ' αυτή τη στάση, αλλά τα βήματα της μαμάς που πλησίαζε για το καθημερινό φιλί και τα λοιπά, λειτούργησαν σα να έβαλα το δάχτυλο στην πρίζα. Βρήκα τη δύναμη να σηκωθώ και έτρεξα (που λέει ο λόγος) να κλειδωθώ στο μπάνιο για λίγα λεπτά ηρεμίας.
Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε που κοίταζα τη μπανιέρα και αναρωτιόμουνα αν μπορω να κοιμηθώ εκεί μέσα για λίγο, αλλά η φωνή της μαμάς πίσω από την πόρτα με συνέφερε: «ρίξε νεράκι στο πρόσωπό σου αγάπη μου...» και κλάσματα δευτερολέπτου μετά (μαζί με χτυπήματα στην πόρτα) ο αδερφός μου: «τελείωνε χαμένο, πάλι στη λεκάνη έπεσες;»
Χωρίς να το θέλω, το βλέμμα μου έπεσε στον καθρέπτη του μπάνιου και τότε ήταν το χειρότερο: ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ! Πώς είχαν γίνει έτσι; Τα μαλλιά μου ήταν το σήμα κατατεθέν μου, καστανά, φουντωτά και γιαλιστερά, είχαν πατικωθεί από τη μία μεριά και με έκαναν να μοιάζω σαν ινδιάνος Τσερόκι. Ξανακοιτάχτηκα στον καθρέπτη...
 
 
#
ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
+23
2013-05-23 12:27
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΨΗΛΟΣ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΣΤΙΚΕ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΣΤΙΣ ΜΥΤΕΣ ΤΩΝ ΠΟΔΟΩΝ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΜΑΛΛΟΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΚΟΥΡΕΜΑ. ΟΙ ΑΦΕΛΙΕΣ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΚΑΛΑ. ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΚΟΥΡΕΥΟΜΑΙ ΟΜΩΣ. ΤΕΛΙΚΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗ ΒΛΕΠΩ ΚΑΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΞΕΧΑΣΑ ΤΑ ΓΙΑΛΙΑ ΜΟΥ. ΝΑΙ ΦΟΡΑΩ ΓΥΑΛΙΑ.
 
 
#
Μάνος
+15
2013-05-24 21:06
Η αλήθεια είναι πως δεν μου αρέσει καθόλου αυτό γιατί στο σχολείο, εξαιτίας των γυαλιών, με έχουν κατατάξει στη δευτερη κατηγορία και γιαφτό όποτε βρίσκω αφορμή "ξεχνάω" τα γυαλιά μου. Ειχε και η μαμά μια εμπνευση... Μου πήρε κάτι γυαλιά με μπλε σκελετό και έτσι οι ¨εχθροί" μου στο διάλειμα με φωνάζουν στρουμφίτα, πράγμα που με εξοργίζει βέβαια. Θα τα έσπαγα ευχαρίστως αλλά μετά δν θα βλέπω την τύφλα μου και έτσι ανέχομαι τα πειράγματα χωρίς να μιλάω.
 
 
#
Μάνος
+16
2013-05-26 20:16
Αυτό που δεν ανέχομαι όμως είναι να με κοροϊδεύουν για το ύψος μου. Είναι αλήθεια ότι δεν είμαι "πρώτο¨μπόι αλλά τόσοι και τόσοι σπουδάιοι ήταν κοντοί. Απ' την άλλη η μαμά λέει πως θα ψηλώσω όταν όλοι οι άλλοι θα έχουν σταματήσει να ψηλώνουν και τότε θα δουν αυτοί... Μακάρι να έχει δίκιο...
 
 
#
Βαγγέλης
+34
2013-05-27 12:40
Γήινος:
Χρώμα ματιών: Γαλάζια
Χρώμα μαλλιών: Καστανά
Όνομα: Ραφαέλ
Επίθετο: Κεφάλας
Χρώμα δέρματος: Σκούρο
Φύλο: Αγόρι
Ηλικία: 7 χρονών
Μαλλιά: καρφάκια
Ύψος: ψηλός
Πάχος: κανονικό
Ιδιαίτερα εξωτερικά χαρακτηριστικά: τατουάζ δράκος
Καλές Συνήθειες: Ποδόσφαιρο, μουσική rock
Κακές συνήθειες: καμία
Παρατσούκλι: Κακαμήτσος
Πού μένει: Παρίσι
Είναι πλούσιος
Οι γονείς του ζούν, είναι μαζί και έχει 3 αδέλφια 1αγόρι, 2 κορίτσια.

Με την τάξη του Α2
 
 
#
matinak
+9
2013-05-29 13:33
ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. ΕΙΜΑΙ ΨΗΛΗ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΜΟΥ ΜΕ ΦΩΝΑΖΟΥΝ "Η ΣΤΕΚΑ" ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΑΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΟΧΙ. ΠΑΝΤΟΣ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΩ ΠΑΡΑ ΝΑ ΗΜΟΥΝΑ ΚΟΝΤΗ ΚΑΙ ΧΟΝΤΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΦΩΝΑΖΑΝΕ "Η ΜΠΟΜΠΑ" Η "Η ΠΑΤΑΤΑ". ΜΙΣΩ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟΥΣ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΣΥΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΗΛΙΘΙΑ ΑΣΤΕΙΑ ΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΚΑΚΗ ΑΡΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕΤΡΙΑ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΑΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΟ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΡΤΥ ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΑΖΑ ΑΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΑ ΠΑΡΤΥ ΧΩΡΙΣ ΑΓΟΡΙΑ ΔΕΝ ΛΕΝΕ. ΜΙΣΩ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΑΓΑΓΟΥΝ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΟΥ. Α! ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΙΝΑ.
 
 
#
matinak
+8
2013-05-29 13:39
ξεχασα ακομα να σας πω οτι διαβαζω για τισ εξετασεισ και ΒΑΡΙΕΜΑΙ αφανταστααααααα α!
 
 
#
dressb
+6
2013-05-30 09:42
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ Η ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΠΟΡ. ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΝΑ ΦΟΡΑΩ ΦΟΡΜΕΣ. ΟΛΑ ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΤΡΕΛΑΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΣΕΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΜΟΛΥΒΙΑ ΑΠΟ ΟΜΑΔΕΣ. ΣΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΑ ΣΥΖΗΤΑΝΕ ΜΟΝΟ ΠΩΣ ΜΠΗΚΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΓΚΟΛ Η ΤΙ ΠΑΙΧΤΑΡΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΤΙ ΜΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ. ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΘΟΛΟΥ. ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΩ. ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΥΖΗΤΑΝΕ ΚΙ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ. ΜΑ ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕΙ ΟΛΛΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΟΥΝ?
 
 
#
Natalia
+9
2013-05-30 19:38
Με λενε Λυδια.Περιεργο και ασυνησθητο ονομα.Η αληθεια ειναο πως οι γονεις μου ειχαν σκεφτει και το Λιλλυ.Αυτο μου ελλειπε τωρα!Ολα τα κακομαθημενα τιυ σχολειου να προφεσουν το ονομα μου κοροϊδευτικα.Κα ι λεω αυτο μου ελειπε γιατι εχω και αλλα βασανα οπως τον συνομιλικο αδερφο μου Σνολ.Αυτος ο καημενος εχει χειροτερο ονομα απο εμενα και ετσι με παρηγορει.Ομως οι διαρκεις απαιτησεις των γονιων μας ,μας εχουν κουρασει και τους δυο.Ειναι πολυ καλοι,δεν εχω παραπονο αλλα τωρα τελευταια ειναι ολο μη και γιατι.Επισης λενε οτι εχουμε δυνατοτητες και πως δεν ειναι δυνατον τα παιδια τους να γραφουν στα μαθήματα κατω απο 20.Εγω παλι τους λεω οτι ειναι πολυ απαιτητικοι και τοτε γαι τιμωρια μας βαζουν διαφορες δουλειες να κανουμε.Πιστεψτ ε με ειναι πολυ κουραστικο και ειδικα οταν η παρεα σου σου τηλεφωνει για να πατε εξω.Ετσι ολη μερα τρεχω γιατι δεν θελω να απογοητευσω κανεναν.Επισης παιζω κιθαρα και ο αδερφος μου πιανο.Η μαμα ειχε την λαμπρη ιδεα να μας γραψει σε μια σχολη για να ειμαστε ενα σαν αυτα τα οικογενειακα συγκροτηματα που βλεπουμε στην τηλεοραση αλλα που τετοια τυχη.Ο Σνολ τραγουδαει κιολας αλλα ειναι πολυ φαλτσος πιστεψτε με.Προσφατα ο μπαμπας μας ανακοινωσε πως γα ηθελε να περναμε περισσοτερες ωσες μαζι γιατι συντομα θα μετακινηθει η γιαγια στο σπιτι μας και πρεπει να της δειξουμε τι ωραια,ευτυχισμε νη και καλη οικογενεια ειμαστε κατι που δεν νομιζω να το πιστευει πυτε ο ιδιος.Προτεινε να βγαζουμε βολτα τους 2 σκυλους μας τον Jack και την Alda μαζι κατι που ειναι τελειος αδικο γιατι αυτη η δουλεια ειναι δικη μου.Τι θελει ο μπαμπας να μπλεξει τον Σνολ καθολου δεν το καταλαβαινω.Αυτ η ειναι λοιπον η οικογενεια μου.Μα στ'αληθεια δεν σας ειχα μιλησει καθολου γαι την παρεα μου.Ειμαστε καμια δεκαρια και τα αγορια ειναι λιγο παλαυα.Η μαμα μου τα χαρακτηριζει ανωριμα αλλα εγω γλυκουλικα.Τα κοριτσια ειναι οι καλυτερες φιλες του κοσμου.Δημιουργ ικα και παριστανουν τις υσηχες και πως δεν κανουν καθολου φασαρια αλλα οταν ειμαστε εξω κατι τετοιο δεν υσχυει καθολου.Και ετσι εγω προσπαθω να διαβασω για να παρω επιτελους ενα στρογγυλο εικοσι που ζητα ο μπαμπας μου εδω και κατι χρονια.Αλλα ειναι αδυνατπ με ολα αυτα τα θεματα στο κεφαλι μου.
 
 
#
bilbo_baggins
+8
2013-06-03 11:22
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟ:
Ευτυχώς βλέπω καλά! Μαθαμε χτες στο διαπλανητικο σχολειο πως οι γηίνοι όταν δεν βλέπουν καλά φοράνε γυαλιά. Ευκολο... Αρκει να έχεις αυτιά και δύο τουλάχιστον μάτια... Κι ακόμα να μεγαλώνεις με όσα μάτια γεννήθηκες...
Εμείς γεννιώμαστε τυφλοί και καθώς μαθαίνουμε πράγματα, καινούργια μάτια ανοίγουν για να τα βλέπουμε κιόλας! όταν έμαθα την πρώτη μου λέξη: μαμά, απέκτησα και το πρώτο μου μάτι που έβλεπε μόνο τις μαμάδες. Είχα πρόβλημα γιατί άκουγα τον μπαμπά μου, αλλά δεν τον έβλεπα. Έπρεπε να πέσω πάνω του για να μάθω ότι υπάρχει και να αποκτήσω το μάτι που τον βλέπει...
Σήμερα, έχω 8.652 μάτια, γιατί τόσα πράγματα ξέρω. Ξέρω για τους γήινους, γιατί μας το έμαθαν στο σχολείο, αλλά παρόλο που έχω μάτι γι' αυτούς, δεν έχω δει ποτέ κανέναν.
Μόλις όμως δω κάποιον θα τον αναγνωρίσω αμέσως.
Ευτυχώς που βλέπω καλά. Φανταστείτε να έπρεπε να φοράω κι εγώ γυαλιά όπως αυτοί...
 
 
#
ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
+7
2013-06-04 11:03
ΕΜΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΟΥ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΠΟΥ ΣΚΑΒΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ. ΕΠΙΔΗ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΧΩΜΑ ΤΟ ΤΡΩΜΕ.
 
 
#
Μάνος
+6
2013-06-09 22:15
ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΟΥ ΞΥΠΝΑΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΟΎΜΕ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΕΧΝΗΤΟ ΦΩΣ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΩΝ ΩΜΕΓΑ.ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΠΩΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΤΡΕΙΣ ΗΛΙΟΥΣ. ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΕΡΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΕΞΩ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ. ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΔΕΡΜΑ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΜΑΣ ΔΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΠΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ! ΠΟΣΟ ΖΗΛΕΥΩ ΤΟΥΣ ΓΗΙΝΟΥΣ... ΕΙΧΑΜΕ ΔΕΙ ΣΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΟΛΟΓΡΑΜΑΤΑ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΞΑΠΛΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΑΘΑΙΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥΣ. ΑΛΗΦΩΝΤΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΥΓΡΟ ΚΑΙ ΑΣΠΡΟ. ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΟ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΘΑ ΕΦΕΥΡΩ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΞΑΝΑΒΓΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ!
 
 
#
ΦΙΛΙΠΠΟΣ
+10
2013-06-13 20:55
Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑΕΙ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ! ΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑ Ο ΗΛΙΟΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΚΑΟΥΜΕ. ΦΩΤΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ 2 ΦΕΓΓΑΡΙΑ: ΤΟ ΜΙΣΟΦΕΓΓΑΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ. ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΟΜΣΤΕ ΠΟΛΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ. ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΚΕΡΑΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΝΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΆΒΑΙΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΑΤΙ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ Η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΑΙ, ΚΑΙ ΜΥΡΙΖΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ΟΤΑΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ! ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΟΜΠΑΣΚΕΤ . ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΜΕ 2 ΜΠΑΛΕΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ 6 ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΕΡΑΙΕΣ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΙΝΟΝΤΑΙ!!! ! ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΚΑΒΟΥΜΕ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΕΤΑΞΕΙ ΟΙ ΓΗΙΝΟΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ.
 
 
#
Αθηνά
+6
2013-06-15 13:29
Μια φορά καθώς έψαχνα στα σκουπίδια και προσπαθούσα να βρω κάτι ενδιαφέρον για να το προσθέσω στη συλλογή μου η οποία απποτελείται από διάφορα παράξενα γήινα αντικείμενα όπως ένα περίεργο πράγμα από καουτσουκ που βοηθάει όπως είδα ,στις συντεταγμένες του πλανήτη μας ,τους γήινους να κολυμπάνε στο νερό.Εγώ δεν κατάλαβα τι ήταν το νερό και γι'αυτό κοίταξα πάλι τις συντεταγμένες μου.Είναι ένα υγρό που τους είναι απαρέτητο για να ζήσουνε αλλά μπορούν να μπούν και μέσα σε αυτό.Τέλως πάντων.Εκεί που κοίταζα λοιπόν να βρω κάτι ενδιαφέρον με χτυπάει ξαφνικά ένα δυνατό φως.Εγώ ανησύχησα γιατί νόμιζα ότι ήταν ο ήλιος.Το φως όλο και πλησίαζε και εγω δεν είχα που να κρυφτώ.Ξαφνικά το φως άρχισε να πέρνει σχήμα και να γίνετε ένα τεράστιο μεταλλικό πράγμα το οποίο έβγαλε κάτι πράγματα από μέσα του και έφυγε αμέσως μετά.Πλησίασα κοντά και είδα ότι ήταν ένας ολοκαίνουριος λόφος από σκουπίδια!Άρα αυτό το περίεργο πράγμα ήταν ένα Δ.Δ.Μ.Σ.Σ.Δ(Δια στημόπλιο Διακριτηκης Μετακίνησης Σκουπιδιών Στο Διάστημα)!Το καλό από αυτή την υπόθεση ήταν ότι βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον αντικείμενο το οποίο ανάλογα με το ποιος το κοιτάει δείχνει έναν ολόιδιο!Το κακό απ'αυτή την υπόθεση ήταν ότι το φως πρ'όλο που δεν ήταν του ήλιου μου δημιούργησε εγκαύματα τα οποία θα φύγουν σε κανένα μήνα!
 

το bookbook.gr προτείνει

Βοηθήστε το παιδί σας να γίνει αναγνώστης

Γονείς ενθαρρύνετε τα παιδιά να διαβάσουν!
Αν και δεν υπάρχουν οδηγίες για να εφαρμόσετε, αν και δεν υπάρχουν θαυματουργές τεχνικές, δείτε εδώ κάποιες προτάσεις που μπορεί να οδηγήσουν ένα παιδί να γίνει αναγνώστης.

Διαβάστε περισσότερα

το αγαπήσατε

Συνηθίζουμε να ταξινομούμε ό,τι μετριέται στην πεζή όψη της ζωής, της χωρίς φαντασία, της απομαγευμένης ζωής.

Η Μαρία Αγγελίδου στο βιβλίο της Τα Αμέτρητα ταλαντεύεται για λίγο, αλλά δεν χάνει την ισορροπία της και γρήγορα μετατρέπει το μέτρημα σε κάτι που δεν απαντάει στην ερώτηση «πόσα έχεις;» αλλά στην ερώτηση «τι θέλεις να μετρήσεις;».

Διαβάστε περισσότερα

προτεινόμενα άρθρα

 

δημοφιλή θέματα βιβλίων στο bookbook.gr

Αρκούδες Αστυνομικά Γαλλία Δώρα Εβραίοι Ελλάδα, ελληνική επανάσταση 1821 Ευρώπη Ηρωίδες Κίνα Καλοκαίρι Καπέλα Κατοχή Κυκλάδες Παρίσι Σπίτια Τσίρκο Χριστούγεννα άγγελοι άγρια ζώα άλογα έρωτας έφηβοι ήρωες αγάπη αγροκτήματα αγόρια αδέρφια αλεπούδες ανάγνωση ανάποδα παραμύθια ανθρώπινα δικαιώματα αριθμοί αρχαία Ελλάδα αρχαία Ελλάδα, Ιστορία αρχαία ελληνική ιστορία αρχιτεκτονική αστέρια αστρονομία βασιλιάδες βατράχια βιβλία βιβλιοθήκες βιβλιοπωλεία βιογραφίες βροχή βυζαντινή αυτοκρατορία βυθός γάτες γέφυρες γίγαντες γενέθλια γεωμετρία γιαγιάδες γιορτή γλυπτική γονείς και παιδιά δάση δέντρα δεινόσαυροι δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος διάστημα διαφορετικότητα δράκοι δρόμοι δόντια υγιεινή ειρήνη εκπαιδευτικοί ελέφαντες ελληνική μυθολογία ενηλικίωση εξερευνήσεις εξωγήινοι επιστήμη επιστήμονες εποχές ερωτήσεις ευτυχία εφευρέσεις εφηβεία ζουζούνια ζούγκλες ζωγράφοι ζωγραφική ζωγραφικοί πίνακες ζώα ημερολόγια θάλασσα θάνατος θάρρος θεατρικά έργα θησαυροί ιππότες ιστορία, ελληνική ιστορία, παγκόσμια ιστορίες κήποι καράβια κατοικίδια ζώα κηπουρική κλιμακωτά παραμύθια κορίτσια κουνέλια κουτιά κόμικς λέξεις λαγοί λαχανικά λιοντάρια λουλούδια λύκοι μάγισσες μάγοι μέλλον μαγειρική μαθηματικά μαμάδες μετανάστες μουσεία μουσική μπαμπάδες μύθοι νάνοι νεράιδες νησιά ντετέκτιβ νύχτα ξωτικά ξόρκια οικογένεια οικολογία οικονομία ορχήστρες ουράνιο τόξο πέταγμα παιδιά παιδιά με ειδικές ικανότητες παιδική ηλικία παιχνίδια παππούδες παραμύθια παρελθόν πειρατες περάσματα περιβάλλον περιβαλλοντική ρύπανση περιπέτειες ποίηση ποδόσφαιρο πολιτικά δικαιώματα ποντίκια ποτάμια πουλιά πρίγκιπες προϊστορία πρόσφυγες πρώτος παγκόσμιος πόλεμος πτήση πόλεις πόλεμος ρομπότ ρούχα σαλιγκάρια σελήνη σκοτάδι σκύλοι συμπεριφορά τρόποι συναισθήματα συνταγές σχήματα σχολεία σχολείο σχολικός εκφοβισμός σύννεφα τέρατα τέχνη τέχνηεκπαίδευση τίγρεις ταξίδια τηλεόραση υποβρύχια φάλαινες φαγητό φαντάσματα φανταστική λογοτεχνία φιλίες φιλοσοφία φοβίες φυσική φόβος φύση χάρτες χειμώνας χελώνες χορός χρυσοθήρες χρόνος χρόνος μέτρηση χρώματα όνειρα ύπνος
ici-paper.com

 

bookbook.gr εργαστήρια

συνδέσεις
bookbook.gr
κλείσιμο