Επτά γκάφες σε μια εβδομάδα, γράψε την ιστορία

Όμως στην πραγματικότητα δεν έφταιγα εγώ. Ο αδερφός μου φταίει για όλα. Αλλά το ξέρω, έτσι γίνεται πάντα. Εκείνος ξεκινάει τον καυγά, εμένα μαλώνουν στο τέλος... Εκείνος ξεκολάει τις ετικέτες από τα κουμπιά, εμένα τιμωρούν που χάλασε η τηλεόραση.
Ακούστε τι μου έκανε την τελευταία φορά.
Η μαμά είχε καλεσμένους, όλους του συγγενείς της. Αυτό από μόνο του φέρνει μεγάλο εκνευρισμό στο σπίτι. όλα πρέπει να είνα τέλεια, και φυσικά πάντα όλα πάνε στραβά -με τη βοήθεια του Φάνη (ο Φάνης είναι ο αδερφός μου).
Είχαμε τελειώσει το φαγητό, το γλυκό και το φρούτο (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά -τα ξαδερφια μου που είναι μικρότερα, επέμεναν να βάζουν φράουλες στο παστίτσιο και μαγιονέζα πάνω από το τσιζκεϊκ και να τα τρώνε κιόλας) και ήταν τώρα η σειρά του καφέ.
Εμείς, τα παιδιά, δεν πίναμε φυσικά καφέ, αλλά έπρεπε να μείνουμε στο τραπέζι μέχρι να τελειώσουν όλοι. Ετσι, καθώς βαριώμασταν αφάνταστα κλωτσούσαμε ό ένας τον άλλο, κάτω από το τραπέζι ενώ τα αγόρια έσκυβανκιόλας, δήθεν να πιάσουνε το μαχαίρι ή το κουταλάκι που έπεσε κάτω, για ακόμα πιο ανόητα πειράγματα.
Μέχρι εδώ καλά, συνηθισμένα πράγματα...
Μετρούσα αντίστροφα μέχρι την απελευθέρωση μας, όταν η μαμά δήλωσε δυνατά:
«Και τώρα, ας περάσουμε στο σαλόνι» και συνέχισε «Μπία βοήθησε με σε παρακαλώ με τα φλυτζάνια» και μου έδειξε έναν δίσκο γεμάτο με όλο το καλό σερβίτσιο και υπολείμματα γλυκών και κουταλάκια και τη γαλατιέρα και μερικές χρησιμοποιημένε ς χαρτοπετσέτες.
E, είπα και εγώ να δείξω καλό χαρακτήρα. Τράβηξα το δίσκο προς το μέρος μου, τον σήκωσα στα χέρια μου και σηκώθηκα.
Το δράμα έγινε μόλις πήγα να κάνω το πρώτο βήμα:
Σκόνταψα σε κάτι, έτσι υπέθεσα δηλαδή, γιατί το πόδι μου δεν μπορούσε να κουνηθεί, έχασα την ισσοροπία μου, έλουσα τη θεία Μαρίνα -που καθόταν δίπλα μου- με τους καφέδες, λέρωσα το κοστούμι του θειου Γιώργου, του θείου Τάκη, και το φόρεμα της γιαγιάς, το αμπερ κρομπυ της μεγάλης μου ξαδελφης -που έπαθε υστερία-, ενώ ένα κομμάτι τσιζκεϊκ προσγειώθηκε στη μεταξοτυπία του Μόραλη στον τοίχο και ένα άλλο έπεσε με φόρα μέσα στη γυάλα με το χρυσόψαρο, το οποίο εκσφενδονίστηκε προς άγνωστη κατευθυνση. Έπεσε η γαλατιέρα (και έσπασε φυσικά) περιχύνωντας τα καινούργια καστόρινα μποτάκια της άλλης μου ξαδελφης, ενώ το μικρό κουταλάκι της ζαχαριέρας πετάχτηκε στο βαθύ ντεκολτέ της θείας Ελένης (χήρα, 80 ετών, που ντύνεται σαν την Μαντόνα) και έμεινε εκεί! Η μαμά πρέπει να λιποθύμησε γιατί δεν θυμάμαι τις φωνές της -εκτός αν λιποθύμησα εγώ... και ο μπαμπάς έσκυψε κάτω από το τραπέζι για να αποφύγει τον περιστρεφόμενο δίσκο που άδειος πια και ελαφρύς, φαίνεται να τον είχε βάλει σημάδι.
Με την άκρη του ματιού μου, είδα τον Φάνη να φευγει τρέχοντας προς το δωμάτιο του ενώ τα μικρά (ξαδερφια) πίσω μου, είχαν κοκαλώσει με μια έκφραση έκπληξης, τρόμου και αηδίας.
Τέλος έπεσα και εγώ... Με το κεφάλι μου ακουμπισμένο στο χαλί και ενώ προσγειώνονταν γύρω μου υπολείμματα γλυκών, χρησιμοποιημένε ς χαρτοπετσέτες και κυβάκια ζάχαρης, μπορεσα να δω τι ήταν αυτό που προκάλεσε όλη αυτή την καταστροφή που μόνο με την πτώση των δίδυμων πύργων μπορούσε να συγκριθεί: Κάποιος... μου είχε δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών μου μεταξύ τους...
Πείτε μου τώρα, έφταιγα εγώ; Εγώ όμως τα άκουσα!

ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΗΝΑ ΕΜΕΙΝΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ. Ο ΜΟΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ Η ΜΑΜΑ ΜΕ ΑΦΗΝΕ ΝΑ ΒΓΑΙΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΗΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΘΥΜΩΜΕΝΗ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΤΗΝ ΜΑΜΑ. ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ ΝΕΡΟΒΡΑΣΤΗ ΣΟΥΠΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΡΤΑΚΙ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΒΓΗΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ (ΕΙΧΑ ΚΛΕΨΕΙ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ!) ΑΚΡΟΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΣΑΛΟΝΙ . ΜΑ ΜΟΛΙΣ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΤΙ ΦΡΙΧΤΟ: "ΓΙΑΝΝΗ (Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ) ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, Η ΜΙΚΡΗ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΤΡΕΛΑΙΝΕΤΑΙ" "Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΜΕ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ"...... ...

Κι έτσι έγινε με πήγαν σε ψυχολόγο, εγώ βεβαία ήμουν ολοκληρωτικά αρνητική κι όμως επέμεναν . Τελικά πήγα .Ο ψυχολόγος όπως πάντα άρχισε τις ερωτήσεις.
Ψ- Είχατε διακρίνει το πρόβλημα από πιο παλιά;
Γ-όχι.
ψ-Μμμμ...μάλιστα . Από πότε αρχίσατε να ανησυχείτε;
Γ-Πρόσφατα αρχίσαμε να παρατηρούμε μια περίεργη συμπεριφορά,δηλ .....
Την ίδια στιγμή εγώ αναρωτιόμουνα πότε θα έρθει η σειρά μου να μιλήσω για να χύσω άπλετο φως στην ιστορία.....Τότ ε δεν είχα καταλάβει γρι για το που θα οδηγηθούν τα πράγματα....

Παντού μύριζε καμμένο καλώδιο.Κόσμος από τα γύρω γραφεία άνοιγαν πόρτες και παράθυρα και αναρωτιόντουσαν από πού έρχεται αυτή η μυρωδιά και από πού ακούστηκε αυτός ο θόρυβος.Φοβήθηκ α.Όλοι με κοιτούσαν θυμωμένοι.

Το χειρότερο ήταν όταν άνοιξε η πόρτα του ψυχολόγου. Από πίσω του ήταν οι γονείς μου που καθώς με κοιτούσαν έντρομοι, βάζουν τα χέρια στο κεφάλι και φωνάζουν μαζί:

ΜΕ ΑΡΠΑΞΑΝ ΑΡΩΝ ΑΡΩΝ ΚΑΙ ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ. ΜΕ ΣΚΥΜΜΕΝΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΤΗΣΩ ΙΣΟΓΕΙΟ, ΠΑΤΗΣΑ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ...... ΠΑΝΙΚΟΣ!!!. ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΧΡΕΩΘΗΚΑ ΜΙΑ ΓΚΑΦΑ. ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;;;;;;; ;;

Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΠΑΛΙ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ.ΤΟ ΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΕ.
-ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΛΙ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ!!!!! ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΟΠΟΥ ΠΑΣ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΙΣ ΚΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ? ΠΗΓΕΝΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΒΓΕΙΣ ΑΠΟ ΚΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.
ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΜΕΡΑ ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΤΙΜΩΡΗΜΕΝΗ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΚΛΕΓΑ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ.

AΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΕΜΕΙΝΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ ΟΛΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΙ, ΕΦΤΑΣΕ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ, ΜΕ ΦΩΝΑΞΑΝ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ. ΠΗΓΑ ΛΟΙΠΟΝ,ΚΑΘΗΣΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΝΑ ΤΡΩΜΕ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΟΜΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΠΑΛΙ ΤΗ ΡΟΥΤΙΝΑ.ΜΟΛΙΣ ΠΗΓΑ ΝΑ ΠΙΑΣΩ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΠΕΤΑΧΤΗΚΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΜΕ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΗ ΦΩΝΗ
-ΠΡΟΣΕΧΕ ΜΗΝ ΣΟΥ ΠΕΣΕΙ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΚΑΙ ΧΥΣΕΙΣ ΤΟ ΝΕΡΟ.
ΕΓΩ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙ, ΑΛΛΑ ΜΟΛΙΣ ΠΗΓΑ ΝΑ ΠΙΑΣΩ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ...ΚΑΤΑΛΑ ΒΑΙΝΕΤΕ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ!!

ΟΠΩΣ ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ ΜΟΥ ΕΠΕΣΕ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.ΜΕΤΑ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ.ΚΑΘΩΣ ΑΝΕΒΑΙΝΑ ΤΙΣ ΣΚΑΛΕΣ ΕΙΔΑ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΧΑ ΤΟΝ ΕΡΙΞΑ ΚΑΤΩ.ΜΕΤΑ ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΕΙΧΕ ΑΛΛΑΞΕΙ ΔΕΚΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΕΠΕΙΔΗ ΝΟΜΙΖΕ ΟΤΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΕΙΧΕ ΧΤΥΠΗΣΕΙ.

Πάντως, έχω προβληματιστεί πολύ με όλα όσα έχουν συμβεί τις τελευταίες μέρες. Γι' αυτό, λοιπόν, κάθησα και συλλογίστικα με τον εαυτόμου. "Πού έχω κάνει λάθος; "Ξαφνικά θυμήθηκα κάτι που με σοκάρε, τόσο πολύ που ανατινάχθηκα και ξαναχτύπησα το κεφάλι μου στο σίδερο του κρεβατιού μου!! Θυμήθηκα πως, την ημέρα που έγινε το ατύχημα με το σερβίτσιο, είχα σπάσει με ένα ποτήρι τον ακριβό καθρέπτη που μας είχε φέρει η γιαγιά.
"Έτσι εξηγούνται όλα! " Είναι γνωστό πως: όταν σπάς έναν καθρέπτη ακολουθούν επτά χρόνια ατυχίας. Μόνο που στην περίπτωσή μου....

Σκεφτόμουν πώς να επιστρατεύσω τη βοήθεια της καλής μου γιαγιάς, αφού της εξηγούσα πόσο λυπόμουν για το ατυχές συμβάν. Σημειωτέον η γιαγιά μου με λατρεύει και ποτέ δεν μου χαλάει χατήρι, όπως οι περισσότερες γιαγιάδες, επομένως είμαι σίγουρη ότι δεν θα είχε αντίρρηση να πάμε μαζί στο κατάστημα ν' αγοράσουμε έναν ολόιδιο καθρέφτη και να καλύψω την γκάφα. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ακούω τη φωνή της γιαγιάς απ' έξω από την πόρτα του σπιτιού μας να λέει στον αδελφό μου: "Φάνη, πες στη μαμά σου να βγει έξω να με βοηθήσει με τα ψώνια". Αυτό ήταν: η κακοτυχία θα έσπαγε, η γιαγιά ήταν στο κατώφλι του σπιτιού! Ούτε μαγικό ραβδάκι να είχα! Όλα θα διορθώνονταν! Πετάγομαι στο παράθυρο, σκύβω το κεφάλι μου να κάνω νόημα στη γιαγιά και ρίχνω με τον αγκώνα μου τη μεγάλη κατακίτρινη γλάστρα μου πάνω στο αυτοκίνητο του μπαμπά!

Με το που κατέβηκα κάτω ο μπαμπάς άρχισε να μου φωνάζει.
Μόλις τελείωσε το κήρυγμα του μου είπε πως δεν θα με αφήσει να βγώ απο το δωμάτιό μου για όλη την υπόλοιπη ζωή μου και ότι χρήματα είχα μαζέψει στον κουμπαρά μου θα μου τα έπαιρνε(ελπίζω πως όλα αυτά δεν τα εννοούσε) για να φτιάξει την ζημιά που εγώ προκάλεσα.
Για να με συγχωρήσουν πήγα να βοηθήσω την μαμά να πλείνει τα πιάτα αλλα όπως φαντάζεστε δεν με άφησε να κάνω τίποτα και μου είπε να παω αμέσως στο δώματιο γιατί στην κουζίνα ήμουν δημόσιος κίνδυνος.

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΡΥΒΟ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΟΤΑΝ ΕΠΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΕΤΡΕΞΑΝ ΑΜΕΣΩΣ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΛΙ ΚΑΜΙΑ ΓΚΑΦΑ.
ΚΑΙ ΟΝΤΩΣ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩ.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΟΠΩΣ ΕΠΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΕΡΙΞΑ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΑΔΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΟΜΟΔΙΝΟ ΣΤΟ ΧΑΛΙ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΜΟΥ.
Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙ ΚΑΙ ΕΛΕΓΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΖΕ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΚΑΦΕΣ ΜΟΥ.

Την επόμενη μέρα είχα βάλει στόχο να μην κάνω καμία γκάφα.Αλλά όπως καταλαβαίνετε,ε ίναι πολύ δύσκολο για εμένα.Η μαμά μου θα πήγαινε για καφέ με μια φίλη της,αλλά επειδή ο μπαμπάς δούλευε έπρεπε να με πάρει μαζί της.Όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι που ήθελα να πάω στην τουαλέτα!!!Όταν μπήκα μέσα,έκανα την ανάγκη μου και μετά έπλυνα να τα χέρια μου.Μετά πήγα να τα στεγνώσω και άρχισε η γρουσουζιά μου.Ο στεγνωτήρας αρχισε να κάνει περίεργους ήχους!!!Εκείνη τη στιγμή φαντάστηκα ότι κάτι κακό θα συνέβαινε γι'αυτό έφυγα τρέχοντας.Καθώς έτρεχα έπεσα πάνω σε ένα σερβιτόρο και τον έριξα κάτω!!!Η μαμά μου άρχισε να φωνάζει.

Έτσι ο μπαμπάς άρχισε να μου φωνάζει πάλι και εγώ καθόμουν με το κεφάλι σκυφτό χωρίς να λέω τίποτα! Τότε είδα τον αδερφό μου να μας κοιτάει από το πάνω μέρος της σκάλας και να γελάει! Όταν τον είδα θύμωσα τόσο πολύ που δεν μπορούσα να κρατηθώ οπότε είπα: " ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ!Ο ΦΑΝΗΣ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΥ ΕΔΕΣΕ ΤΑ ΚΟΡΔΟΝΙΑ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΚΑΙ ΕΠΕΣΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΕ ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΑΣ ΚΟΙΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΑΛΑ ΚΑΙ ΓΕΛΑΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ!!!" Όμως από το θυμό μου τα είπα πολύ μπερδεμένα και γρήγορα οπότε οι γονείς μου δεν κατάλαβαν παρά μόνο το τέλος όμως όταν γύρισαν να κοιτάξουν στη σκάλα ο Φάνης είχε ήδη εξαφανιστεί!!!Κ αταλάβατε!Σαν να μην εφτανε ότι οι γονείς μου νόμιζαν ότι έχω μανία καταστροφής ΄τωρα πιστεύουν ότι είμαι και τρελή!

Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ ΜΟΛΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΜΕ ΣΥΝΧΩΡΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΡΜΠΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΧΑΣΕΙ ΑΥΦΟΥ ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΕΙ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΤΩΡΑ ΤΟ ΞΑΝΑ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ-ΠΑΝΑΘ ΙΝΑ'Ι'ΚΟ.ΠΑΡΕΠΙ ΠΤΟΝΤΩΣ Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΕΙΧΕ ΧΑΛΑΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΝΩΤΑΝ ΕΤΣΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΘΜΕ ΚΑΙΝΟΡΙΑ.

ΤΟ ΓΑΛΑ ΕΠΕΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΗΣ ΜΟΚΕΤΑ.
Η ΓΙΑΓΙΑ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΜΠΑΝΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΕΙ ΕΤΣΙ ΕΓΩ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΒΛΑΚΙΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ.
ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΓΛΙΤΩΣΕΙ ΑΛΛΑ ΜΟΛΙΣ ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΜΟΚΕΤΑ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΧΑΛΙΑ ΑΠΟ ΤΙ ΗΤΑΝ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΣΩ.
ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΒΓΗΚΕ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΤΙ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ.
ΑΥΤΗ ΠΗΡΕ ΑΜΕΣΩΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙ.
ΑΥΤΟΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΡΧΟΤΑΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ.
ΕΓΩ ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΑ'Ι' ΠΗΓΑ ΝΑ ΠΛΗΝΩ ΤΑ ΠΙΑΤΑ ΩΣΤΕ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕ ΣΥΝΧΟΡΕΣΕΙ ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΑ ΕΠΛΕΝΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΕΝΑ ΜΑΓΑΛΟ ΜΠΑΜ!!!!ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΟΜΑΡΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΥ ΕΠΕΣΕ ΕΝΑ ΠΙΑΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΕΣΠΑΣΕ(ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΕΡΒΙΤΣΙΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ).
ΕΥΤΥΧΟΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ Η ΚΟΡΝΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ.
ΕΓΩ ΕΤΡΕΞΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΜΠΗΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΜΑΞΙ.
ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΑΜΕ ΑΚΟΥΣΑ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΜΗΝ ΞΑΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΕΔΩ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ΑΛΛΟΥ

ΜΟΛΙΣ ΠΗΓΑ ΣΠΙΤΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΗΤΑΝ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΟΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.ΕΓΩ ΠΗΡΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΕΚΕΙΝΗ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ.ΜΟΘ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΟΝΟ.Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΑΝΑΓΑΣΤΙΚΕ ΜΕ ΚΛΕΙΔΑΒΑΡΩΣΕΙ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ.ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΖΗΤΗΣΑ ΣΥΓΝΩΜΗ!ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΣΥΝΧΩΡΕΣΑΝ.ΚΑΙ ΜΕ ΞΑΝΑ ΑΓΑΠΙΣΑΝΕ.ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟΥ ΦΑΓΙΤΟΥ ΕΓΩ ΠΗΓΑΙΝΕ ΝΑ ΒΛΩ ΚΙΑΛΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΝΑ ΦΑΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΘΟΣ ΑΦΟΥ ΕΒΑΛΑ ΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΓΛΙΣΤΡΑΕΙ ΤΟ ΠΙΑΤΟ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ.ΜΕ ΚΥΝΗΓΑΓΕ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΦΛΑ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.ΣΗΚΩΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΣΤΟ ΠΟΔΙ.ΚΑΠΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΑΣ ΧΤΗΠΗΣΕ ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

...ΟΤΙ ΛΙΓΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΕΚΣΦΕΝΤΟΝΙΣΤΗΚΑ Ν ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΚΑΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ ΤΑ ΕΦΑΓΕ ΚΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΤΗΚΕ. ΕΓΩ ΝΤΡΑΠΗΚΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΝΑ ΦΑΩ ΚΑΤΙ. ΕΦΤΙΑΞΑ ΕΝΑ ΤΟΣΤ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΧΑΣΑ ΣΤΗΝ ΤΟΣΤΙΕΡΑ. ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΕΝΑ ΔΥΝΑΤΟ ΜΠΑΜ ΚΑΙ Η ΜΑΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΜΠΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΕΙΔΑΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΕ ΤΟ ΤΟΣΤ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ. Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΜΟΥ ΦΩΝΑΞΕ ΚΑΙ ΜΕ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ. ΟΤΑΝ ΞΑΠΛΩΣΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΕΓΙΝΕ ΜΑΥΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ.ΟΥΡΛΙΑΞΑ ΚΑΙ ΜΠΗΚΕ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΦΟΒΙΣΜΕΝΗ ...

Σηκώθηκα και πήγα να βοηθήσω να σβήσουμε τη φωτιά με τον πυροσβεστήρα.Με τά από πέντε λεπτά έπιασε μια δυνατή πλημμύρα και πλημμύρησε όλο το σπίτι ,έτσι αρχίσαμε να βγάζουμε όλα τα νερά έξω. Μαζί και ο αδερφός μου που μου κρατούσε ακόμη μούτρα επειδή του είχα χαλάσει το πουκαμισό του.

Τότε σκέφτηκα πως η μαμά είχε στην κουζίνα κάτι πετσέτες. Πιστεύοντας ότι θα φανούν χρήσιμες πήγα να τις φέρω. Άρχισα να καθαρίζω ότι έβρισκα μπροστά μου. Όταν τελείωσα με το καθάρισμα κατάλαβα πως ήταν οι καλές πετσέτες της μαμάς.Ουυυπς... ..

Η μαμά με κοίταξε με ένα βλέμα γεμάτο ερωτήματα. Ημουν έτοιμη να της τα εξηγήσω όλα αλλά εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα ο αδελφός μου.Τότε βγήκα έξω τρέχοντας και ουρλιάζωντας. Καθώς έτρεχα έπεσα πάνω σε ένα σορό ρούχατα τα οποία ήταν καθαρά και σιδερωμένα. Μετά από λίγα λεπτά ήρθε μέσα η μαμά κρατώντας το καμένο σακάκι του αδελφού μου. Όταν με είδε άρχισε να φωνάζει, πως δεν άντεχε άλλο επειδή είχα πέσει πάνω στα σιδερωμένα και καθαρά ρούχα. Μετά βέβαια ακολουθούσε μία κατσάδα 10 ολόκληρων λεπτών.

...Άκουσα φωνές από τον κήπο. Κοίταξα και είδα τον αδερφό μου να φωνάζει ότι χάθηκε το σκυλάκι μας ο Ρόμπη τότε κατέβηκα αμέσως τις σκάλες για να βρω μαζί με τον αδερφό μου...

εφτυχωσ μετα απο ψαξειμο βρικαμε στον σκυλο