Αν παρατηρήσει κανείς με προσοχή και επιμονή τα κύματα θα δει ότι είναι όλα διαφορετικά μεταξύ τους. Ο πολύς κόσμος πιστεύει, βέβαια, ότι όλα τα κύματα είναι ίδια∙ αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Κάθε κύμα έχει το δικό του σώμα, το δικό τους γύρισμα της ράχης. Υπάρχουν κύματα μυτερά και κατακόρυφα, άλλα στρογγυλά και γερμένα στο πλάι, κύματα χοντρά και κύματα αδύνατα, κύματα πράσινα και κύματα γαλάζια, κύματα μαύρα και καφετιά, κύματα διάφανα και κύματα θολά, μεγάλα και μικρά, φαρδιά και στενά, κρύα και ζεστά, αλμυρά και γλυκά, σιγανά και βουερά, γρήγορα κι αργά. Κύματα ακίνδυνα και κύματα επικίνδυνα.
Κάθε κύμα έχει το δικό του ανάστημα, το δικό του πρόσωπο, το δικό του ξεχωριστό χτένισμα από αφρούς στην κορφή του κεφαλιού του.

Walter Moers, Οι 13 ½ ζωές του μπλε αρκούδου, Άγρα

Ανάμεσα στα χρόνια 1829 και 1833 ο Ιάπωνας ζωγράφος Χοκουσάι εκδίδει το βιβλίο Οι 36 όψεις του όρους Φούτζι. Στο βιβλίο αυτό υπάρχει αυτό το τεράστιο κύμα που απειλεί τρεις βάρκες, καθώς το όρος Φούτζι ξεπροβάλλει στο βάθος. Το κύμα κυριαρχεί στην εικόνα, έχοντας φτάσει στο ψηλότερο σημείο και είναι έτοιμο να σκάσει πάνω στη θάλασσα ή στην ακτή. Μοιάζει σαν να φτιάχνει με τους αφρούς του μια κορνίζα για το βουνό που ξεπροβάλλει στο βάθος.

Η περιγραφή των κυμάτων από τον Walter Moers και το κύμα του Χοκουσάι είναι η αφετηρία για ένα ταξίδι στα κύματα των παιδικών βιβλίων.
Τα ναυάγια ήταν αγαπημένο θέμα της λογοτεχνίας για παιδιά το 19ο αιώνα και οι γκραβούρες στα βιβλία του Ιουλίου Βερν μας φέρνουν πάντα στο μυαλό υπερωκεάνια ταξίδια, τρικυμίες, ναυάγια και Ροβινσώνες.

Εικονογράφηση του Edouard Riou για το βιβλίο του Ιουλίου Βερν Τα παιδιά του πλοιάρχου Γκραντ

Κάνοντας ένα άλμα από τον Ιούλιο Βερν στο σήμερα παρουσιάζουμε εικονογράφους που πειραματίζονται με τις πολλές διαφορετικές εκδοχές των κυμάτων της θάλασσας.

Τα κύματα της Μελίσα Καστριγιόν στο βιβλίο της Νίνα Λάντεν, Κίτρινο Καγιάκ, Ποταμός

To 2009 o Κουβανός εικονογράφος Ajubel αποδίδει στο, βραβευμένο στην Έκθεση Παιδικού Βιβλίου της Μπολόνια, βιβλίο του μόνο με εικόνες την ιστορία του Ροβινσώνα Κρούσου του Ντάνιελ Ντεφόε.
Τα άγρια κύματα που βουλιάζουν το καράβι του Ροβινσώνα, που πνίγουν τους συντρόφους του, που τον ξεβράζουν στην ακτή.

Ajubel, Robinson Crusoe, Media Vaca

Ένα άλλο βιβλίο χωρίς λόγια είναι το βιβλίο Wave της Suzie Lee, εικονογράφου από τη Νότια Κορέα.
Παίζουμε με τα κύματα, τα απειλούμε πως δεν τα φοβόμαστε, μας τρομοκρατούν καθώς υψώνονται θεόρατα μπροστά μας.

Δείτε το βιβλίο εδώ

Κι ο Φάουστο θέλησε να απειλήσει, να κατακτήσει τη θάλασσα. Μια θάλασσα, μεγαλόπρεπη, με τα σκούρα μπλε χρώματα να αποδίδουν το βάθος της.

Oliver Jeffers, Η τύχη του Φάουστο, Ίκαρος

Η ορμή των κυμάτων, η δύναμή τους που μας παρασέρνει φτιάχνει εικόνες του ονείρου:
Ο Νικόλας που ονειρεύεται πως είναι καπετάνιος και δαμάζει τα κόκκινα κύματα-μαλλιά της συμμαθήτριάς του, της Έλλης...

 Αντώνης Παπαθεοδούλου, Στα κύματα της Έλλης, εικ. Ίρις Σαμαρτζή, Παπαδόπουλος

Αλλά και ο Ροβινσώνας του Ajubel που τα νεανικά όνειρά του να σαλπάρει, μεταμορφώνουν τα μαλλιά του σε κύματα που τον παίρνουν μακριά...

Και, τέλος,  ένα κύμα βιβλίων από ένα περίπτερο στην έκθεση Παιδικού Βιβλίου της Μπολόνια το 2008.

Κι όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλα από ένα κύμα από λέξεις που φτιάχνουν ιστορίες που τις παίρνει το κύμα, φέρνει άλλες, σκάνε στην ακτή, άλλες αθόρυβα, άλλες βροντερές, αφρισμένες…

Sam Winston, Ένα παιδί από βιβλία, εικ. Oliver Jeffers, Ίκαρος

γιατί, όπως λέει και ο Βάλτερ Μερς, ένας παλιός μύθος της Ζαμονίας λέει ότι τα φλύαρα κύματα είναι οι σκέψεις που κάνει ο Ωκεανός όταν βαριέται.

«Kύμα, τι θέλεις από με και τι με φοβερίζεις;
Ποιος είσαι σύ κ’ ετόλμησες, αντί να με δροσίζεις,
αντί με το τραγούδι σου τον ύπνο μου να ευφραίνεις
και με τα κρύα σου νερά τη φτέρνα μου να πλένεις,
εμπρός μου στέκεις φοβερό, μ’ αφρούς στεφανωμένο;...
Όποιος κι αν είσαι, μάθε το: εύκολα δεν πεθαίνω.»

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, Ο βράχος και το κύμα (απόσπασμα)

  Εσύ θα ζωγραφίσεις ένα κύμα;

βιβλία για τα κύματα