Αποστολή: ένας συνδετήρας
Ένα από τα σημαντικότερα έργα μιας βιβλιοθήκης είναι να δημιουργήσει παραστάσεις και αναφορές έτσι ώστε τα παιδιά να αναγνωρίζουν με ευκολία κλασικούς ήρωες της παιδικής λογοτεχνίας και να μπορούν να τοποθετούν δίπλα τους άλλα βιβλία με τα ίδια χαρακτηριστικά.
Η οργάνωση παιχνιδιών, όπου τα παιδιά μαθαίνουν να αναγνωρίζουν ήρωες, να τους ταξινομούν ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους και να τους εντάσσουν σε ευρύτερες ομάδες ηρώων ή πρωταγωνιστών είναι ο κυριότερος τρόπος ανάγνωσης που προτείνει η βιβλιοθήκη.
Οι πρωταγωνιστές των ιστοριών γίνονται συνοδοιπόροι των παιδιών: στη σκέψη πως δεν θέλει να μεγαλώσει σκέφτεται τον Πήτερ Παν, βλέποντας το παιδικό του λούτρινο αρκουδάκι θυμάται τον αρκούδο Γούιννι, βλέποντας τη δασκάλα του αναρωτιέται αν θα μπορούσε να προσγειωθεί στην τάξη με μια ομπρέλα μόλις φυσήξει ανατολικός άνεμος.
Η λογοτεχνία τροφοδοτεί γόνιμα τη φαντασία και της δίνει βάθος και προοπτικές.
Η Βιβλιοθήκη – συνδετήρας: Παιχνίδια που «συνδέουν» τα παιδιά με βιβλία,
με ήρωες, εικόνες και διάσημες φράσεις
Της Χριστίνας Μιχελή
Στη Δημοτική βιβλιοθήκη της Ερέτριας, η αποστολή της 18ης Ιουλίου της Καλοκαιρινής Εκστρατείας 2016 που οργανώνει η Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος ήταν ένας συνδετήρας.
Η ερμηνεία της λέξης στα λεξικά ορίζεται ως εξής: εξάρτημα που συνδέει δύο τμήματα μιας κατασκευής, μεταλλικό ή πλαστικό εξάρτημα που χρησιμοποιείται για να κρατήσει φύλλα χαρτιού, μεταλλικό καρφάκι σε σχήμα π, το οποίο με τη βοήθεια ενός συρραπτικού κάμπτεται και συγκρατεί ενωμένα φύλλα χαρτιού.
Τι άλλο όμως μπορεί να είναι ένας συνδετήρας;
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Χίτλερ για να σπάσει το εμπάργκο που του είχαν επιβάλλει οι σύμμαχοι , αποφάσισε να καταλάβει τη Νορβηγία για να χρησιμοποιεί τα χωρικά της ύδατα για τον ανεφοδιασμό του στρατού του. Το Φθινόπωρο του 1940, οι φοιτητές του Πανεπιστημίου του Όσλο, αποφάσισαν να φορούν συνδετήρες στο πέτο του σακακιού τους ως σύμβολο αντίστασης στον κατακτητή και ως ένδειξη απόρριψης της ναζιστικής ιδεολογίας. Ο συνδετήρας λόγω της ιδιότητας του να συνδέει πράγματα μεταξύ τους, συμβόλιζε την ενότητα του λαού της Νορβηγίας ενάντια στον κατακτητή. Μόλις οι δυνάμεις κατοχής αντιλήφθηκαν πως ο συνδετήρας στο πέτο αποτελούσε σύμβολο αντίστασης, ποινικοποίησαν τη συγκεκριμένη πράξη και όποιος φορούσε συνδετήρα συλλαμβανόταν ως αντιστασιακός.
Για εμάς ο συνδετήρας ήταν αφορμή να παίξουμε ένα παιχνίδι συνδέοντας τις πρώτες φράσεις από διάσημα βιβλία με το περιεχόμενο και τις εικόνες των βιβλίων.
Το παιχνίδι που οργανώσαμε στηρίχτηκε στο υλικό και στις κατευθύνσεις που έδωσε στις βιβλιοθήκες πριν την έναρξη της Καλοκαιρινής Εκστρατείας η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος.
Στη βιβλιοθήκη είχαμε εκθέσει τα βιβλία έτσι ώστε τα παιδιά να μπορούν να ανατρέξουν σ' αυτά.
Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δυο ομάδες. Στην αρχή μοιράστηκαν στις ομάδες κάρτες με εικόνες και κάποιες φράσεις από τα βιβλία.
Τα παιδιά με την καρτούλα κάθε φορά στο χέρι τους παρατήρησαν το εξώφυλλο, το οπισθόφυλλο, ξεφύλλισαν τα βιβλία και αντιστοίχισαν τις κάρτες με τα σωστά βιβλία.
Κάποια από τα παιδιά που είχαν διαβάσει τα βιβλία βοήθησαν και τους υπόλοιπους. Ανταποκρίθηκαν τελικά με μεγάλη επιτυχία στην αποστολή τους.
Στη συνέχεια οι δυο ομάδες διάλεξαν από δυο κάρτες στις οποίες αναγράφονταν η πρώτη πρόταση ενός βιβλίου, π.χ.
«Η Αλίκη άρχιζε πια να βαριέται πολύ, έτσι καθισμένη στην ακροποταμιά δίπλα στην αδελφή της, και μη έχοντας τίποτα να κάνει»
Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων
Η κάθε ομάδα έπρεπε να συνδυάσει τις δυο πρώτες φράσεις από δύο διαφορετικά βιβλία με όποιο τρόπο επέλεγε και να φτιάξει μια δική της ιστορία.
Η πρώτη ομάδα επέλεξε τις πρώτες φράεις από τα βιβλία Τρελαντώνης της Πηνελόπης Δέλτα και Ματίλντα του Roald Dahl και για η δεύτερη ομάδα τα Τρία μικρά λυκάκια του Ευγένιου Τριβιζά και Πίπη Φακιδομύτη της Astrid Lindgren.
Στις ιστορίες των παιδιών ο Τρελαντώνης και η Ματίλντα βρέθηκαν να είναι συμμαθητές και να κάνουν μαζί σκανταλιές και φάρσες. Ενώ τα Τρία μικρά λυκάκια βρέθηκαν να κατοικούν στη Σουηδία, να καταλήξουν αιχμάλωτα σε τσίρκο και τέλος να απελευθερώνονται από έναν καλό κυνηγό!
Τα παιδιά απόλαυσαν με τη ψυχή τους τη δράση από την αρχή έως το τέλος.
το bookbook.gr προτείνει

Γονείς ενθαρρύνετε τα παιδιά να διαβάσουν!
Αν και δεν υπάρχουν οδηγίες για να εφαρμόσετε, αν και δεν υπάρχουν θαυματουργές τεχνικές, δείτε εδώ κάποιες προτάσεις που μπορεί να οδηγήσουν ένα παιδί να γίνει αναγνώστης.
το αγαπήσατε
Συνηθίζουμε να ταξινομούμε ό,τι μετριέται στην πεζή όψη της ζωής, της χωρίς φαντασία, της απομαγευμένης ζωής.
Η Μαρία Αγγελίδου στο βιβλίο της Τα Αμέτρητα ταλαντεύεται για λίγο, αλλά δεν χάνει την ισορροπία της και γρήγορα μετατρέπει το μέτρημα σε κάτι που δεν απαντάει στην ερώτηση «πόσα έχεις;» αλλά στην ερώτηση «τι θέλεις να μετρήσεις;».
Διαβάστε περισσότερα