«Τα παιδιά ρωτάνε πάντα "γιατί" και θέλουν να ξέρουν τι εννοούν οι άνθρωποι με αυτά που λένε. Ένας ενήλικας φιλόσοφος πρέπει να κρατάει ζωντανό το παιδί μέσα του και να βλέπει τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού, πρέπει να είναι περίεργος και να θέτει πάντα τις ίδιες δύσκολες ερωτήσεις όπως το εξάχρονο παιδί που κρατάμε από το χέρι: Ποιος είμαι; Τι είναι πραγματικό; Γιατί πρέπει να φάω αυτό τον απαίσιο χυλό; Το σύμπαν δεν τελειώνει ποτέ; Γιατί πρέπει να πεθαίνει κανείς; Ποιος αποφασίζει εδώ; Ή: Γιατί έχουν οι μεν κάτι να πουν και οι άλλοι όχι; Ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός; Ποιος εφηύρε όλος αυτές τις λέξεις που χρησιμοποιούμε;»

Τα παράθυρα της βιβλιοθήκης είναι ορθάνοιχτα:

«Δημιουργείται ρεύμα, σηκώνεται σκόνη που χάνεται στο δροσερό αέρα. Οι παλιοί τόμοι στο Φ και το Π – τα τμήματα της βιβλιοθήκης για τη Φιλοσοφία και τα Παιδαγωγικά – πέφτουν απ’ τα γερμένα ράφια τους. Οι σελίδες πεταρίζουν, ο αέρας βουίζει παιχνιδίζοντας και περνάει στο παιδικό τμήμα, όπου στριφογυρίζει ανάμεσα στα ράφια, την ώρα που οι φιλικές υπάλληλοι του παιδικού τμήματος, τρομαγμένες και αναστατωμένες, προσπαθούν να συγκρατήσουν τα βιβλία στη θέση τους, εκεί όπου βρίσκονται πάντα, στο ίδιο ύψος με τα παιδιά, αυστηρά χωρισμένα από τους ενήλικες.»

Η Πίπη Φακιδομύτη και ο φιλόσοφος Σωκράτης των Γιόργκεν Γκόρε και Οϊστάιν Σοσταντ, Καστανιώτης, 2004
(Και τα δύο αποσπάσματα)

Να ανοίξουμε τα παράθυρα της τάξης, της βιβλιοθήκης να θέσουν τα ίδια τα παιδιά τις ερωτήσεις κι εμείς οι ενήλικες να τα υποστηρίξουμε να βρουν τις απαντήσεις. Όχι έτοιμες απαντήσεις από τους συγγραφείς ή από την πλοκή της ιστορίας. Ιστορίες που σε αφήνουν μετέωρο, προβληματισμένο, αυθεντικές ιστορίες που ανοίγουν τη συζήτηση και σε προσκαλούν να πάρεις μέρος. Να πάψεις να είσαι παθητικός ακροατής, μαθητής αλλά να αναρωτηθείς εσύ ο ίδιος. Κι όταν ξέρεις να θέτεις τις σωστές ερωτήσεις μαθαίνεις και να διεκδικείς σωστές απαντήσεις, κρίνεις και αποφασίζεις. Η ουσία της φιλοσοφίας.

βιβλία με φιλοσοφικά ερωτήματα

τυπώστε την αφίσα (PDF)