Γεννήθηκε πρωτοχρονιά…

Μι' αλυσίδα απὸ ατέλειωτους γαλαξίες
συνεργάστηκαν, διασταύρωσαν κάτω στη γη φωταψίες
- το σύμπαν ολόκληρο πηρε μέρος στη
γέννηση
αυτού του γαρύφαλλου.
Κι᾿ αυτὸ που ακούω είναι οι φωνὲς
των μαστόρων του μέσα του.

δούλεψε με τα χέρια του…

Ανάσκαψα όλη τη γη να σε βρω.

αγάπησε την ποίηση όσο τίποτα…

Αν δε μου ῾δινες την ποίηση, Κύριε,
δε θάχα τίποτα για να ζήσω.

παραιτήθηκε από καρέκλες…

...Μην με μαρτυρήσεις!
Και προπαντός να μην του πεις πως μ᾿ εγκατελειψεν η
ελπίδα!
Καθώς κοιτάς τον Ταΰγετο, σημείωσε τα φαράγγια
που πέρασα. Και τις κορφὲς που πάτησα. Και τα άστρα
που είδα. Πες τους από μένα, πες τους από τα δακρυά μου,
ότι επιμένω ακόμη πως ο κόσμος
είναι όμορφος!

δημιουργός τέχνης…

μαζεύω με το σπασμένο χέρι μου ό,τι έμεινε απ᾿ τον ήλιο

τεχνίτης πολιτισμού, πολίτης του κόσμου...

Κάθε πρωί
που βγαίνει ο ήλιος στην πόλη του Τρόγγεν,
στο χωριο Πεσταλότσι, τα πράγματα είναι
το ίδιο απλά, όπως άλλωστε ήταν πάντοτε
σε τούτο τον κόσμο. Μονάχα πως τα πρόσωπα
εδώ των παιδιών είναι πατρίδες.
Κάθε πρωί, με το ίδιο τραγούδι
και κάτω απ᾿ την ίδια υπόσχεση
αγάπης
όλα μαζί
είναι η Υδρόγειος που προσεύχεται.

πολιτευτής της δημιουργίας…

Με το νήμα
των λέξεων, αυτόν το χρυσό
του χρυσού, που βγαίνει απ᾿ τα βάθη
της καρδιάς μου, συνδέομαι· συμμετέχω
στον κόσμο.v Σκεφτείτε:
Είπα και έγραψα, «Αγαπώ».

Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα
στούς γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω αγγέλους, θα τους
μιλήσω ελληνικά, επειδὴ
δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε
μεταξύ τους με μουσική.

Εξόργισε με την αλήθεια του…

…ή πως δεν υπάρχουνε μηχανὲς
ή πως υπάρχουνε πολύ λίγες· ή πως δεν υπάρχουν στρατιώτες
ή πως υπάρχουνε πολύ λίγοι· ή πως δεν υπάρχουνε όπλα
ή πως υπάρχουνε πολύ λίγα, στραμμένα κι αυτά προς την
έξοδο…

Εξορίστηκε…

Ειρήνη ειναι όταν τ᾿ ανθρώπου η ψυχὴ
γίνεται έξω στο σύμπαν ήλιος. Κι ο ήλιος
ψυχὴ μες στον άνθρωπο.

Βραβεύτηκε…

Μεταφέρω από τόπο σε τόπο
τη λύπη μου, αυτό το καλύβι
με τα ελάχιστα πράγματα:
τα χαρτιά, τις μνήμες, τις πέννες μου.

Φίλος με τον Γιάννη (Ρίτσο) και τον Άγγελο (Σικελιανό)…

Μη μου σκοτώσετε της γης το ποίημα!...
...Επιστρατέψετε την αιωνιότητα,
ανάβοντας το άστρο: «Αγάπη».

Διάλεξε μέσα από τη βαλίτσα του Νικηφόρου Βρεττάκου μια λέξη ή μια πρόταση, ανακάτεψέ τη με όλα αυτά που φυλάς στη δικιά σου βαλίτσα και στείλε μας ένα στίχο ή ένα ποίημα. 

Άλλες δραστηριότες:

Μια λεζάντα αναζητά ζωγραφιά.
Χρησιμοποιώντας κάποια λέξη ή φράση από τη βαλίτσα, ξεκίνησε τη δικιά σου ζωγραφιά, ή κατασκευή. Φωτογράφησέ την και στείλε τη ζωγραφιά ή τη φωτογραφία στο info at bookbook.gr ή στη ταχυδρομική διεύθυνση «Bookbook.gr, ΤΘ65027 Ψυχικό ΤΚ15401»

Το ποίημά μου γεννήθηκε από τη λέξη…
Χρησιμοποίησε κάποια από τις λέξεις της βαλίτσας και γράψε το δικό σου ποίημα.
Συνδυάζοντας ένα ποίημα με μουσική…
Διάβασε ένα ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου που σου αρέσει. Διάλεξε ή δημιούργησε τη δικιά σου μουσική. Συνδύασέ τα και ηχογράφησε το αποτέλεσμα. Στείλε το στο info at bookbook.gr σε μορφή mp3.
Φτιάξε το δικό σου τρένο - ποίημα για το δωμάτιό σου ή ακόμη για το σπίτι σου…
Διάλεξε ένα ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου που σου αρέσει. Γράψ’ το λέξη-λέξη σε πολλά μακρόστενα χαρτάκια. Βάλε τα στη σειρά και κόλλησέ τα στον τοίχο του δωματίου ή και του σπιτιού σου ολόκληρου (αρκεί να συμφωνήσουν οι γονείς σου). Θα διαβάσεις πολλές φορές και με διαφορετικούς τρόπους αυτό το ποίημα (κανονικά, από τη μέση, ανάποδα κοκ).
Πες… με ένα δικό σου ποίημα
• όχι
• αγαπάω
• θέλω να ζήσω
• νιώθω όμορφα
• φοβάμαι
άκου… με ένα δικό σου ποίημα
• το πουλί
• τον άνεμο
• τους φίλους σου
• το παιχνίδι

	ποιήματα & πεζά του Νικηφόρου Βρεττάκου

τυπώστε την αφίσα (PDF)