Πολλά χρόνια πριν, τότε που οι λέξεις ήταν ήχοι, ένας γέρος ινδιάνος πνευματικός αρχηγός είχε ένα όραμα. Στο όραμά του ο Ικτόμι, που αναζητεί συνέχεια τη σοφία και ξέρει να ξεγελάει με κατεργαριές τους ανθρώπους, εμφανίστηκε μπροστά στο γέρο με τη μορφή μιας αράχνης και του μίλησε σε μια ιερή γλώσσα. Καθώς μιλούσε, ο Ικτόμι η αράχνη, έφτιαξε ένα τσέρκι από ένα κλαρί ιτιάς κι έβαλε τριγύρω του φτερά, αλογότριχες, χάντρες και προσφορές και άρχισε να φτιάχνει έναν ιστό. Μιλούσε στο γέρο για τους κύκλους της ζωής, πώς ξεκινάμε τις ζωές μας παιδιά, προχωράμε από την παιδική στην ενήλικη ζωή και τελικά γερνάμε κλείνοντας τον κύκλο.
Όμως, είπε ο Ικτόμι καθώς συνέχιζε να υφαίνει τον ιστό του, σε κάθε περίοδο της ανθρώπινης ζωής υπάρχουν πολλές δυνάμεις, μερικές καλές και μερικές κακές. Αν προσέξεις τις καλές δυνάμεις αυτές θα σε οδηγήσουν στη σωστή κατεύθυνση. Αλλά αν προσέξεις τις κακές δυνάμεις αυτές θα σε οδηγήσουν σε λάθος κατεύθυνση και μπορεί να σου κάνουν κακό. Έτσι αυτές οι δυνάμεις μπορούν να βοηθήσουν ή μπορούν να συγκρουστούν με την αρμονία της φύσης. Καθώς η αράχνη μιλούσε, ύφαινε τον ιστό της.
Όταν ο Ικτόμι σταμάτησε να μιλάει, έδωσε στο γέρο τον ιστό και του είπε: Ο ιστός είναι ένας τέλειος κύκλος με μια τρύπα στο κέντρο του. Χρησιμοποίησε τον ιστό για να βοηθήσεις το λαό σου να φτάσει τους στόχους του, να κάνει σωστή χρήση των ιδεών του, των ονείρων και των οραμάτων του. Αν πιστεύεις στο μεγάλο πνεύμα, ο ιστός θα φιλτράρει τις καλές ιδέες και οι κακές θα παγιδευτούν και δεν θα περάσουν.
Έτσι φτιάχτηκε η πρώτη ονειροπαγίδα.
Οι ονειροπαγίδες είναι χειροτεχνήματα των ινδιάνων της Αμερικής. Υφαίνονταν από τις γιαγιάδες και τους παππούδες για τα νεογέννητα εγγόνια τους για να τους χαρίζουν στην κούνια τους ειρηνικά και όμορφα όνειρα. Ο αέρας της νύχτας είναι γεμάτος όνειρα. Τα καλά όνειρα είναι καθαρά και γνωρίζουν το δρόμο γι’ αυτόν που ονειρεύεται, κατεβαίνοντας μέσα από τα φτερά της ονειροπαγίδας. Το παραμικρό κούνημα των φτερών υποδηλώνει το πέρασμα ενός ακόμα όμορφου όνειρου. Τα κακά όνειρα όμως είναι μπερδεμένα και μας μπερδεύουν. Δεν μπορούν να βρουν το δρόμο τους μέσα από τον ιστό και παγιδεύονται εκεί μέχρι να ανατείλει ο ήλιος και να τα εξατμίσει όπως την πρωινή δροσιά. (πηγή: www.dream-cathcers.org)
Φτιάξτε μία «Ονειροπαγίδα»
Υλικά
χάρτινο πιάτο
χοντρή κλωστή ή σπάγκο (μαλακό, όχι χόρτινο)
μηχάνημα για τρύπες (τρυπητήρι για ζώνες)
χάντρες
φτερά
μαρκαδόροι ή χρώματα
ψαλίδι
Βήματα
1. Κάνουμε μια τρύπα με το ψαλίδι στη μέση του πιάτου και στη συνέχεια κόβουμε τον πάτο γύρω-γύρω, ώστε να σχηματιστεί ένα στεφάνι. Το χρωματίζουμε .
2. Με το τρυπητήρι, κάνουμε τρύπες γύρω γύρω προσέχοντας να μη σκιστεί το χαρτόνι.
3. Κόβουμε περίπου 2 μέτρα από το σπάγκο και δένουμε τη μία άκρη σταθερά σε μία από τις τρύπες.
4.Περνάμε το σπάγκο σταυρωτά από όλες τις τρύπες (με τυχαία σειρά), περνώντας ενδιάμεσα και μερικές από τις χάντρες και δένουμε την άκρη στην τελευταία τρύπα.
5. Κόβουμε 3 κομμάτια σπάγκο περίπου 15-20 εκατοστά μήκος και αφού κάνουμε ακόμη τρεις τρύπες (σε απόσταση 3-5 εκ. μεταξύ τους) περνάμε και δένουμε τη μία άκρη του σπάγκου από αυτές.
6. Περνάμε χάντρες στα 3 κομμάτια του σπάγκου και δένουμε από ένα φτερό στην άλλη άκρη.
7. Τέλος, κάνουμε μια ακόμη τρύπα (απέναντι από τη μεσαία τρύπα, από τις τρείς) και περνάμε ένα κομμάτι σπάγκου γαι να κρεμάσουμε την ονειροπαγίδα μας.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Διάρκεια κατασκευής : 30 λεπτά
το bookbook.gr προτείνει

Γονείς ενθαρρύνετε τα παιδιά να διαβάσουν!
Αν και δεν υπάρχουν οδηγίες για να εφαρμόσετε, αν και δεν υπάρχουν θαυματουργές τεχνικές, δείτε εδώ κάποιες προτάσεις που μπορεί να οδηγήσουν ένα παιδί να γίνει αναγνώστης.
το αγαπήσατε
Συνηθίζουμε να ταξινομούμε ό,τι μετριέται στην πεζή όψη της ζωής, της χωρίς φαντασία, της απομαγευμένης ζωής.
Η Μαρία Αγγελίδου στο βιβλίο της Τα Αμέτρητα ταλαντεύεται για λίγο, αλλά δεν χάνει την ισορροπία της και γρήγορα μετατρέπει το μέτρημα σε κάτι που δεν απαντάει στην ερώτηση «πόσα έχεις;» αλλά στην ερώτηση «τι θέλεις να μετρήσεις;».
Διαβάστε περισσότερα