Η τάξη η οποία άνοιξε τη βαλίτσα της ποίησης του Νίκου Γκάτσου ήταν η Στ Δημοτικού του 89ου Δημοτικού σχολείου στην Αθήνα.
Ο στόχος ήταν οι μαθητές να εκφράσουν το δικό τους ποιητικό λόγο, έχοντας προηγουμένως προσεγγίσει και ανασυνθέσει στοιχεία της ποίησης του Νίκου Γκάτσου στην «Αμοργό».

Η τάξη χωρίστηκε σε τέσσερις ομάδες εργασίας και στην κάθε μία δόθηκε ένα κομμάτι από την «Αμοργό».
Πρώτα όλα τα παιδιά της κάθε ομάδας διάβασαν το ποίημα από μέσα τους.

Κατόπιν δόθηκε σε κάθε ομάδα ένα μπουκέτο από ξερά αρωματικά βότανα.
Όποιος από την ομάδα κρατούσε το μπουκέτο στα χέρια του απάγγελλε το ποίημα της ομάδας του.
Η τάξη μ’ αυτό τον τρόπο κατανόησε τη δυναμική της εκφραστικής απαγγελίας.

Στη συνέχεια δόθηκε στο κάθε παιδί η δικιά του βαλίτσα της ποίησης, όπου έπρεπε να συνθέσει το δικό του «ποιητικό σύμπαν»:
Ποια είναι τα αγαπημένα σου τοπία;
Τι καιρό κάνει εδώ;
Ποιοι ήχοι φτάνουν στ' αυτιά σου;
Οι μυρωδιές που ανασαίνεις;
Τα χρώματα που αγαπάς;
Ποια πλάσματα της φύσης συνάντησες;
Ποια αισθήματα σε συγκινούν;

Τα παιδιά στο τέλος συνδύασαν το δικό τους ποιητικό σύμπαν με ένα στίχο που διάλεξαν μέσα από τη βαλίτσα με τις λέξεις του ποιητή και έγραψαν το δικό τους ποίημα.




Τα ποιήματα των παιδιών