ιστορίες για τα μαλλιά

Τα μαλλιά και τα μάτια είναι αυτά που έχουν εξυμνηθεί περισσότερο από τα χαρακτηριστικά του προσώπου στα παραμύθια, τους μύθους και στις ιστορίες.

Η Μέδουσα που αντί για μαλλιά είχε στο κεφάλι της φίδια, ο Σαμψών που το μυστικό της δύναμής του κρυβόταν στα μαλλιά του, διάφορες κόρες που περιπλανιούνται με τα μακριά μαλλιά τους στους τόπους των παραμυθιών ή είναι κλεισμένες σε πύργους:

Ανθούσα μου, ξανθούσα μου, χρυσομαλλούσα μου, ριξε τα μαλλάκια σου ν‘ ανεβω να κατέβω...

(Η Ανθούσα, η Ξανθούσαν η Χρυσομαλλούσα, συλλογή λαϊκών παραμυθιών του Γ. Α. Μέγα, εκδόσεις Εστίας).

Τα μαλλιά είναι όμως και κάτι που πολλά παιδιά αρνούνται να τα αλλάξουν, δεν θέλουν να κουρευτούν ούτε να χτενιστούν.
Ο Πετροτσουλούφης είναι παράδειγμα «κακού παιδιού» του 19ου αιώνα ακριβώς γι’ αυτό το λόγο.

Να τον ο Πετροτσουλούφης
μουτρωμένος και κατσούφης!
Χρόνος πάει, κι αυτός τα ίδια:
τις τσατσάρες, τα ψαλίδια
δεν τα θέλει ουτε να τα δει.
Κι έχει τώρα άγρια νύχια
και μαλλιά σαν πολυτρίχια.
Πουφ! τι απαίσιο παιδί!

(Δόκτορος Ερρίκου Χόφμαν, Ο Πετροτσουλούφης, μτφ. Τζένη Μαστοράκη, Γράμματα)

Αντίθετα η Πουλουδιά κι η Αλεξάνδρα, οι αδερφές του Τρελαντώνη, αφήνουν να τους τυλίξουν τα μαλλιά τους στα «χαρτάκια» για να είναι έτοιμα τα «κατσαρά» τους το πρωί.
Η Πίπη Φακιδομύτη πλέκει τις δυο της κοτσίδες σφιχτά για να στέκονται όρθιες πάνω από τ’ αυτιά της.

Τα μαλλιά μας είναι αντικείμενο καλλιτεχνικών αναζητήσεων, τα πλέκουμε, τα κατσαρώνουμε, τα ισιώνουμε, τα στολίζουμε, κάνουμε γλυπτική με αυτά -με τη βοήθεια χυμού από λεμόνι ή διαφόρων προϊόντων που υπάρχουν στα μαγαζιά. Τα μαλλιά μας είναι ένα έντονο χαρακτηριστικό της εικόνας μας.

Σας προτείνουμε και δυο εξαιρετικά βιβλία που δυστυχώς δεν έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά:

Neil Gaiman και David McKean, Crazy hair , HarperCollins, 2009 και

Jeffrey Fisher, The hair scare , Bloomsbury, 2006

Δοκιμάστε χτενίσματα εμπνευσμένα από τις εικόνες των βιβλίων. Φωτογραφηθείτε ή ζωγραφίστε τον εαυτό σας με παράξενα χτενίσματα και στείλτε μας τα αποτελέσματα.