του Γιάννη Παλαβού*

Καμιά φορά σκέφτομαι, μισοαστεία-μισοσοβαρά, ότι για μένα που δε θρησκεύομαι οι βιβλιοθήκες είναι ό,τι πλησιέστερο σε ναό. Είναι ένας χώρος όπου είμαι καλοδεχούμενος ανεξαρτήτως τού ποιος ή πώς είμαι, ένας χώρος όπου βρίσκω ησυχία, όπου ανοίγω εσωτερικό διάλογο με φωνές υπερβατικές. Όπως και να ’χει, στις βιβλιοθήκες οφείλω την επαφή μου με τη λογοτεχνία, με την ανάγνωση και τη γραφή ως αισθητικά γεγονότα και τρόπους αυτοκατανόησης.

Διαβάστε: Βιβλιοθήκες, πόλεις στο βυθό

Διαβάστε: ένα φρούτο την ημέρα...

Η Iστορία ως έρευνα, ως μύθος, ως παιχνίδι, ως λογοτεχνία, ως φωτογραφία, ως οικογενειακό κειμήλιο, ως γραμμή στο χρόνο. Η καθημερινή σχέση των παιδιών με το παρελθόν, τη μνήμη και την Ιστορία στο πλαίσιο μιας ομάδας στο σχολείο ή στη βιβλιοθήκη, στο δημιουργικό χρόνο τους με τους γονείς τους. Η ιστορία ως βιωμένη εμπειρία.

Ένα αφιέρωμα που επιχειρεί να παρουσιάσει διαφορετικές πλευρές στον τρόπο γνωριμίας των παιδιών με την Ιστορία. Στηρίζεται, κυρίως, σε παραδείγματα από παιδικά βιβλία αλλά και βιβλία ιστορικά και λογοτεχνίας. Προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει και να προβληματίσει τους ενήλικες, που μέσα από τη σχέση τους με τα παιδιά διαμορφώνουν τις αναμνήσεις τους, τους μύθους τους και τον τρόπο που αντιλαμβάνονται το παρελθόν και τα ιστορικά γεγονότα.  
Το υλικό του αφιερώματος προέρχεται από τα σεμινάρια για εκπαιδευτικούς που πραγματοποιούνται τη χρονιά 2018-19, στη Δημοτική Βιβλιοθήκη ΟΚΑΠΑ Δήμου Φιλοθέης - Ψυχικού και οργανώνονται από την Ελένη Κατσούφη, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων, Διεύθυνση Π.Ε. Β' Αθήνας.

Διαβάστε: Τα χαλικάκια της Ιστορίας